Νίκος Παπάζογλου

«Με καθόρισαν τα όχι που είπα»

Ο δικός μας «Νίκος» παίρνει την μαζί του την Λοξή Φάλαγγα και εμφανίζονται για δυο παραστάσεις Principal Club Theater

Του Αλέξανδρου Σαλαμέ

asalames@ekdotiki.gr

Παρασκευή απόγευμα παίρνω τον Νίκο Παπάζογλου τηλέφωνο. Το έχει κλειστό και του αφήνω ένα μήνυμα στον τηλεφωνητή. Από το άγχος μιλάω σα να τρέχω. Τρεις μέρες μετά τον παίρνω τηλέφωνο. «Κύριε Παπάζογλου καλημέρα, σας άφησα ένα μήνυμα για κάποια συνέντευξη την Παρασκευή». Από την άλλη πλευρά της γραμμής ακούγονται γέλια «Ναι το άκουσα αλλά μιλούσες τόσο γρήγορα που δεν κατάλαβα τίποτα!». Τόσο απλά κύλησε και η συνέντευξη. Όπως τόσο απλός υπήρξε και ο Νίκος Παπάζογλου σε όλη του την καριέρα. Και τόσο μεγάλος.

Από το 1995 του «Όταν κινδυνεύεις παίξε την πουρούδα», μέχρι το 2005 του Μά’ισσα Σελήνη τι μεσολάβησε και άργησε τόσο να κυκλοφορήσει ένας καινούργιος δίσκος;

Μεσολάβησαν πολλά και σοβαρά εμπόδια. Πάντως ούτως η άλλως τα τραγούδια που θα μαζευτούν για ένα δίσκο πρέπει να αξίζουν και τον κόπο. Πρώτα για μένα και για να επικοινωνήσω. Και αυτό είναι επίπονη διαδικασία. Πρέπει ο δίσκος μου να είναι γεμάτος καλά τραγούδια. Δεν μου φτάνει να έχει ένα τραβηχτικό κομμάτι και από πίσω να σέρνει δέκα σαβούρες. Δεν σας έχω συνηθίσει και σε τίποτα τέτοιο άλλωστε.

Να μιλήσουμε λίγο για το Αγροτικόν. Θα ήθελα να μου πείτε την ιστορία του σαν παραμύθι.

Η ιστορία με το Αγροτικόν ξεκινά 1972. Δεν υπήρχε στούντιο ηχογραφήσεων στην Θεσσαλονίκη τότε. Υπήρχε μόνο ένα μικρό στουντιάκι 1,5x1,5 στην Τσιμισκή που έγράφαν διαφημίσεις για τα ραδιόφωνα. Έτσι βάλθηκα να φτιάξω σε ένα σπίτι που νοίκιαζα στην Χαριλάου ένα στούντιο. Τα περισσότερα πράγματα ακόμα και την κονσόλα και το μαγνητόφωνο τα έφτιαξα με τα χέρια μου. Σιγά σιγά μπήκαν και ετοιματζίδικα πράγματα και μετά μετακόμισα σε ένα λίγο καλύτερο χώρο στην Παπάφη 150, όπου εκεί ηχογράφησα και την «Εκδίκηση της γυφτιάς». Τέλος πήρα τον χώρο εκεί στην ΜΕΝΤ φτιάξαμε τον χώρο πάρα πολύ καλά και τριάντα χρόνια τώρα γεμίσαμε τον τόπο με ωραία τραγούδια.

Από όσο είμαι σε θέση να γνωρίζω φροντίζετε να λειτουργείτε χωρίς κανενός είδους ενδιάμεσο. Πως πήρατε αυτή την απόφαση και τι ταμείο κάνατε;

Κουράστηκα παραπάνω από άλλους αλλά η σωματική κούραση δεν πειράζει. Με ένα καλό ύπνο εξάλλου ξυπνάς καινούργιος. Δούλεψα πολύ για να μην υπάρχουν αυτοί οι ενδιάμεσοι που λες. Άλλα είναι τα πράγματα που σε πληγώνουν, κάτι συμπεριφορές μυστήριες από ανθρώπους τριγύρω. Αυτά είναι που δεν ξεπερνιούνται. Πριν τριάντα χρόνια που άρχισα να στήνω περιοδείες σε όλη την Ελλάδα, η Θεσσαλονίκη δεν μπορούσε ούτε να το ονειρευτεί αυτό. Στήναμε ολόκληρο επιτελείο με τηλέφωνο από εκείνα τα παλιά που κάνουν «κρρρρ, κρρρρ» και συνήθως δεν δουλεύουν! (γέλια)

Σωκράτης Μάλαμας/Ορφέας Περίδης. Ισχύει ότι τους δώσατε την αρχική ώθηση;

Στο μέτρο που βοηθήθηκα πολύ σε αυτά τα πλαίσια βοηθούσα παιδιά που ήθελαν να κάνουν το πρώτο βήμα. Τον Σωκράτη που έπαιζε πέντε χρόνια στην ορχήστρα μου και είμαστε καλοί φίλοι και τον βοήθησα στους δύο πρώτους δίσκους. Μετά πήρε φόρα μόνος τους. Όπως και ο Περίδης, στον οποίο δεν έδιναν την πρέπουσα σημασία ενώ έγραφε εξαιρετικά τραγούδια. Όταν έβαλα τρία τραγούδια του σε ένα δίσκο μου όλοι ενδιαφέρθηκαν. Έτσι θέλει να πετάξεις ένα γάντζο σε έναν άνθρωπο που χρειάζεται βοήθεια και μετά όλα μπαίνουν σε μια σειρά.

Πως σας φαίνεται η νέα γενιά τραγουδιστών που ξεκινούν;

Τα πράγματα έχουν γίνει πάρα πολύ δύσκολα για τα παιδιά. Τους έχει καλλιεργηθεί η εντύπωση λαχείου, ότι θα εμφανιστούν μια φορά σε ένα πρωινό πρόγραμμα στην τηλεόραση και ξαφνικά όλοι θα ανακαλύψουν το ταλέντο τους και θα πέσουν στα πόδια τους. Οι νέοι δεν βασίζονται τόσο πολύ στα μπράτσα τους πια. Πρέπει να κάνουν παρεές μεταξύ τους και να ξημεροβραδιαζονται στις πρόβες. Θέλει πάρα πολύ σκληρή δουλειά αυτός ο χώρος πρέπει να το πάρουν απόφαση.

Πιο πολύ σας καθόρισαν τα ναι ή τα όχι;

Τα όχι. Είναι πάρα πολύ εύκολο να παρεκκλίνεις από μία πορεία και από το που ξεκίνησες. Από ποια σημεία πέρασες. ¨Όταν έχεις κάτι τέτοιο σαν γνώμονα δεν μπορείς να μη πεις πάρα πολλά όχι. Πρέπει να αποφύγεις πολλά πράγματα αλλιώς η πορεία που ονειρευόσουν θα αλλάξει και θα πας κατευθείαν στον βόθρο

Πριν τρία χρόνια σε μια συνέντευξη ευχηθήκατε υγεία και Ειρήνη γιατί άρχισε να βρωμοκοπάει μπαρούτι. Και είχατε δίκιο. Βλέπετε να αλλάζει αυτή η κατάσταση;

Βλέπω να κρατάει πολλά χρόνια και δεν είναι άσχημο αυτό. Όλοι μιλάνε για διάφορες φούσκες αλλά η μεγαλύτερη φούσκα είναι μέσα στα μυαλά των ανθρώπων. Και πρέπει να καταλαγιάσουν, τα πράγματα

να ξεφουσκώσει αν θέλεις σιγά σιγά, να προσγειωθούν. Οι πιστωτικές κάρτες, τα τηλέφωνα, τα μπιχλιμπίδια και οι δόσεις αυτοκινήτων μετά από εφτά χρόνια είναι παγίδες που σακάτεψαν πολύ κόσμο.

Να μιλήσουμε για το βινύλιο. Πιστεύετε, ότι αν το εμπιστευόμασταν ήταν σε καλύτερη κατάσταση η μουσική βιομηχανία;

Φυσικά! Πρώτα από όλα βρίσκαμε βινύλια μόνο σε μαγαζιά γιατί κανείς από αυτούς τους συμπαθέστατους ανθρωπάκους που γυρνάνε με 20-25 cd στην χούφτα δεν θα μπορούσε να κρατήσει τόσα βινύλια! (γέλια)

Ποιο είναι το αντικείμενο που έχετε διπλό από άγχος μην χαθεί η χαλάσει το ένα;

Έχω δυο μοτοσικλέτες ολόιδιες BMW 326 του 51. Την μία την είχα καβάντζα για ανταλλακτικά αλλά τελικά και οι δυο δουλεύουν θαυμάσια.

Info:

Ο Νίκος Παπάζογλου εμφανίζεται 13 και 14 Φεβρουαρίου στο Principal Club Theater (2310-428088). Μαζί του η «Λοξή Φάλαγγα».

Ξεχωριστό μποξάκι

Τα καινούργια «παιδιά» του Νίκου Παπάζογλου

Μόλις κυκλοφόρησε ένας δίσκος, σαν συλλογή ο οποίος περιλαμβάνει κομμάτια που ερμήνευσα εγώ σε δουλειές άλλων καλλιτεχνών. Τον ονόμασα «Ήμουν και εγώ εκεί». Ξέρεις πολλοί φίλοι με ρωτούσαν συχνά «Ρε συ Νίκο το τάδε κομμάτι και το άλλο κομμάτι από πού είναι». Συνήθως ήταν από δίσκους που έπαψαν να εκδίδονται. Με παρότρυναν λοιπόν αυτοί οι φίλοι να κάτσω να ασχοληθώ και να τα βάλω σε μια σειρά. Όταν τα άκουσα όλα μαζί μου φάνηκε καταπληκτικό Έχω και στα σκαριά ένα δίσκο με ολοκαίνουργια κομμάτια αλλά όλα στην ώρα τους.